50 Honingsigaren, turquase zee en cruisen in een Amerikaanse bak
VIÑALES | CUBA De wind door onze haren, zittend op de bank van één van de geniale grijze old timers en meezingend met de muziek zijn we samen met de drie zeer luide maar enorm aardige Italiaanse meiden, Cristina, Maria Chiara en Valentina onderweg naar Viñales. Een prachtig groene route met opvallende grappige palmbomen met bierbuiken, tabaksvelden met de bijbehorende droogschuren en ronde limestones die uit het niets omhoog rijzen hoe dichter we bij Viñales in de buurt komen. Via Sergio hadden we een adresje in Viñales bij twee ontzettend lieve zussen en hun familie en meest schattige dochter Jessica. Een hele fijne plek om naar 'thuis' te komen, met elke avond weer een heerlijke en overvloedige maaltijd op tafel. De congris, rijst met bonen was heerlijk, de kip met verrukkelijke salsa was om je vingers bij af te likken en ook het bonenprutje was echt goed. Ondanks de vele waarschuwingen voor het niet al te lekkere eten hier in Cuba hebben we tot nu toe heerlijk gegeten en hebben we niks te klagen.
Viñales is een heel kleurrijk stadje. Elk huis is weer in een andere mooie kleur geverfd, veel huizen hebben een zitje voor en altijd staan er minimaal twee schommelstoelen buiten. Bijna alle huizen in Viñales hebben een bord buiten hangen dat gasten welkom zijn, het is dan ook een redelijk toeristisch dorpje maar heel veel toeristen zijn er niet. Er is een leuk souvernirmarktje waar we wat Cubaanse nummerplaten op de kop hebben getikt, maar wat Viñales vooral speciaal maakt is toch de prachtige omgeving die je onder andere per paard en fiets kan verkennen wat wij gedaan hebben.
Met de paardrijtocht zijn we door de tabaksvelden en maisvelden gereden naar een tabaksboer die het ambacht van het sigarenmaken heeft uitgelegd. Het schijnt zo te zijn dat alle tabaksboeren verplicht zijn 90% van hun oogst voor een schijntje te verkopen aan de overheid, die met chemicaliën sigaren fabriceren in de fabrieken. Hier op het land maken ze de sigaren nog volgens oud recept met limoen en honing. En echt! Als je ze ruikt, ruiken ze echt naar honing uit de Cubaanse bergen. In Colombia had ik al even een hijsje van de sigaret genomen zodat ik hier in Cuba een sigaar kon proberen, en de oefening heeft zijn vruchten afgeworpen. Ik kan niet zeggen dat ik er een verslaving bij heb, maar sigaren horen bij Cuba zoals kaas bij Nederland dus ik ben blij dat ik het geprobeerd heb (dit wil overigens niet zeggen dat ik de cocaïne in Colombia heb geprobeerd...). Na de sigarenvelden zijn we nog even bij een grot gestopt met binnenin kleine meertjes waar je in het donker in kon zwemmen. Een bijzondere ervaring.
Vanuit Viñales hebben we ook een dag de fiets gepakt en zijn naar wat mooie plekken in de buurt gereden: meerdere uitzichtpunten over de vallei met limestones en palmbomen en naar een grot waar je met een bootje doorheen kon voor het optimale Eftelinggevoel. Maar vooral het fietsen in de groene omgeving met de wind door je haren is heerlijk. We zijn nog gestopt bij een klein tentje langs de weg voor de meest lekkere en verse kokosnoot en ananas met honing erop, heerlijk!
Na een spelletje Wie ben ik? met de Italianen ("je wilt wat zijn, maar je bent het niet"), lopen we nog even het plein op waar zowaar de verjaardag van Fidel wordt gevierd. Al jaren is hij ‘uit de running' maar hier zien we wel weer hoe belangrijk hij nog steeds is voor de Cubanen. Uitbundig met een podium, optredens en natuurlijk dans, wat niet kan ontbreken hier in Cuba, wordt zijn verjaardag ingeluid. Nanda waagt nog even een salsadansje met een van de Cubanen die fantastisch kunnen dansen en we drinken nog wat mojito’s op Fidel.
De laatste dag hebben we een dagje strand gedaan. En wat voor strand! Licht turquase zee, witte stranden, mooie kale boomstronken in het water en rondlopende krabjes en schelpdiertjes in alle soorten en maten. Ik heb nog nooit zoveel schelpen gezien waar gewoon nog steeds leven in zit! Met een Amerikaanse bak zijn we naar het noorden gereden naar Cayo Jutias, op een uurtje rijden van Viñales, op het eerste oog wat druk met Cubaanse en internationale toeristen maar als je even een kwartiertje naar links loopt heb je prachtige verlaten stranden. Heerlijk voor een dagje tijdschriften lezen, bijkleuren en genieten! Nanda heeft zich natuurlijk niet voldoende ingesmeerd met haar Nederlandse huidje en is enorm verbrand, dat beloofd wat de komende weken.
Voor meer foto's zie Cuba | Vinales
