46 Hel in het paradijs

ISLAS SAN BERNARO | COLOMBIA Auw! #$%&//( Wat is dat! Ik kijk naar mijn hand en er zitten allemaal zwarte splinters in mijn hand, mijn vingerpuntjes worden helemaal blauw en lijken langzaam af te sterven en het lijkt wel of ik ook door een kwal gepakt ben zoveel pijn doet het....

Vanuit Minca heb ik meerdere lokale bussen naar Tolu gepakt, een slaperig stadje waar iedereen fietst en waarvandaan je de boot naar Casa en el Agua kan pakken - een huis in het water - onderdeel van de San Bernardo eilanden. Een prachtig mooie locatie, met water zo lichtblauw en turquase als het maar kan en met de meest tropische zeedieren om te eten en te bekijken.

De eerste middag dat we lekker van het zonnetje aan het genieten waren begon het eerst een half uurtje te donderen in de verte. Nog niks aan de hand. Tot de bui en het onweer onze kant op kwam en we alle spullen naar binnen moesten brengen, de hangmatten naar beneden moesten halen en in een hoek gaan staan waar geen regen heen kwam. Als het zulk weer is is een huis op het water niet de beste plek om te zijn.

Toen het water weer rustiger werd dacht ik even lekker te gaan zwemmen in de regen... Een slecht plan vanwege de zee-egels die zich vlakbij het huis bleken te zitten, en dat heb ik gevoeld (en nog steeds). De hele avond in warm water en azijn gezeten om de pijn te laten zakken en de splinters te laten oplossen. Hopelijk voel ik er met de tijd steeds minder van, want ze zitten zo diep dat ze er niet echt uit te krijgen vallen... Met zo;n hand niet veel reden om nog daar te blijven, aangezien duiken en zwemmen niet echt te een slim plan was en voor mij was het partygehalte van de mensen die er waren iets te hoog waardoor gewoon lekker relaxen er ook niet echt in zat en ik besloot om weer door de reizen richting Bogota.