38 Zoeven door de jungle over een treinrails
SAN CIPRIANO | COLOMBIA Na de kerk in Las Lajas hebben we de bus richting het noorden gepakt en al gelijk lijkt de sfeer hier in Colombia anders en wat relaxter. Langs de weg staan allemaal gekleurde kleine huisje en veelal hangen er hangmatten voor het huis en staan er plastic tuinstoelen waar mensen aan het chillen zijn. Na een nachtje slapen in de niet zo interessante stad Cali, stappen we na een uurtje met de bus op op een heel uniek voertuig! De lokale mensen verplaatsen zich hier over de treinrails op zelfgefabriceerde motorvlonders. De motor drijft het geheel aan over de trainrails en wij zitten met onze tassen tussen de locals op houten bankjes benieuwd naar wat komen gaat. Even later zoeven we steeds dieper de jungle in op naar San Cipriano. Bij tegenliggers moet iedereen afstappen en wordt het gevaarte van de rails gehaald om de tegenliggers door te laten. We dachten dat het een oude rails zou zijn die niet meer gebruikt wordt, maar als we 's avonds in onze junglebedjes liggen horen we een trein langs bulderen...
Het dorpje zelf stelt niet veel voor, bestaat uit twee straten en er wonen opvallend genoeg alleen maar donkere mensen. Je kan er naar een waterval lopen of je kan er tuben op de rivier wat wij gedaan hebben. Helaas stond het water net dertig centimeter te laag anders was het zeker gaaf geweest, nu was het meer peddelen met de handen, met de konten over de keien heen schuren en rustig ronddobberen.
We verbleven bij John Freddy en Marie, een super lief stel aan het begin van het dorp, waar we boven een krakkemikkige verdieping hadden, veel beter kon je er sowieso niet krijgen. 's Avonds heeft Marie een visje voor ons gebakken en hebben we de gebruikelijke actiefilms gekeken met nog een aantal mannen die allemaal aan kwamen waaien om te eten en tv te kijken. Later bleek dat drie van hen een zelf gefabriceerde goudmijn hadden waar ze achttien jaar geleden mee begonnen waren, maar ze momenteel niet veel meer in vonden helaas. Voordat we weg gingen zijn we nog even een kijkje wezen nemen bij de mijn en liet één van de mannen het goud zien wat ie onder z'n kussen had verstopt. Tom wou natuurlijk even een kijkje nemen in de mijn maar zag vooral de ventilatoren beneden, de enorm smalle doorgang en de duizenden muggen; verre van ideale werkomstandigheden, zeker als het nog niks opleverd ook..
Voor foto's zie Colombia | San Cipriano
