35 Ons eigen hutje op het strand

MANCORA | PERU Zand tussen de voeten, het geluid van de omslaande golven en een heerlijk relaxte bungalow van twee verdiepingen met binnen verschillende artistieke uitspattingen en buiten uitzicht op zee. 'Ons eerste eigen huisje'. Het perfecte plekje in Mancora en het gevoel van één familie met iedereen die er is en de vier honden (ocho van drie maanden is zo lief) die overal met je mee lopen en beschermen tegen indringers. En het fijne van zo'n plek is dat je niks hoeft te doen behalve regelmatig eten en drinken, een boekje lezen, hardlopen over het strand, wandelen over het strand en af en toe slapen. En dit zijn dan ook de dingen die we gedaan hebben. Heerlijk! Echt een plek waar we eigenlijk niet weg wouden toen we 's avonds de bus weer 'moesten' pakken naar Ecuador.

Ook toen we weg uit Huaraz gingen, baalden we dat we niet konden blijven om meer trekkings te doen, maar anders gaan we nooit in Colombia aankomen, waar Tom vanaf terug vliegt eind juli, en waar we ook graag nog wat tijd willen besteden. De busrit van Huaraz naar Mancora kon niet in één keer gemaakt worden en uiteindelijk hebben we er drie verschillende bussen, een trufi, twee mini-taxi's en een tuc tuc voor nodig gehad om in ons hostel aan te komen. De bussen die lange afstanden afleggen gingen alleen 's nachts en wij wouden overdag ook gewoon verder.

De busrit zelf was niet erg mooi, vooral veel zand enkele hutjes en steden en enkele vuilnisbelten onderweg gezien, maar aan het eind van de dag konden we wel mooi de zee in sprinten!Dit was het eerste stukje echte kust met strand dat we bezocht hebben hier in Zuid-Amerika. Het stadje Mancora stelt niet veel voor en is vooral een toeristisch oord. Ons hostel 'Misfit' op een kwartiertje lopen of vijf minuten in de tuc tuc vanaf het centrum was een heerlijk relaxte plek en heeft echt ons verblijf in Mancora gemaakt tot wat het is! Blij dat we niet geluisterd hebben naar de zielige oude westerse man die we tegenkwamen en de weg vroegen toen we in Mancora aankwamen en ons nadrukkelijk (dit woord heeft ie naast 'gunpoint' wel vijf keer gebruikt) afraadde om naar Misfit te gaan. Achteraf bleek dat dit het enige hostel is die geen commissie geeft...

In Mancora kan je heerlijk eten! De ceviche van de markt is heerlijk vers en goedkoop, maar wat je vooral moet eten in Mancora zijn tonijnceviche of gegrilde tonijn en gegrilde gamba's van de barbecue! Heerlijk!Één middag waren we over het strand aan het lopen tot aan de 'pier' waar de vissers hun vangst aan het verkopen waren en vissersbootjes af en aan vaarden. Een man vroeg of we zin hadden om mee te gaan, hij ging vis halen bij een grote vissersboot verderop bleek toen we op de boot zaten. Een krat vol vis en gamba's was de buit om aan de kant weer heerlijke ceviche van te maken. Tom mocht nog even z'n visskills laten zien met een hengeltje in het water, maar helaas zonder indruk te maken: geen enkele vis gevangen... geluk voor de visser die het aas nu mooi zelf op kon eten. Een leuk lokaal spontaan tripje met hele vriendelijke vissers! Ik kan niet wachten tot we weer aan de kust zijn en ik weer lekker de hele dag vis kan eten, heerlijk!

check Peru | Mancora voor meer foto's

Tips Mancora | Misfit hostel | eten op de markt | eten bij La Sirena of La Sirena de Juan, de tweede is de duurdere en betere optie maar de eerste heeft een prima tonijnmenu en ook goed eten alleen wat minder keus