33 Vingers aflikken en vragen of je naar de wc mag

LIMA | PERU Stiekem likken we onze vingers af. Al die lekkere bijzondere smaken en combinaties zijn te lekker om er wat van op het bord achter te laten. We balen dat het maar kleine hapjes zijn terwijl we er een bord vol zouden willen eten.

De nummer 15 t/m 18 op culinair gebied ter wereld zit hier in Lima. En hoewel we beide niet heel veel behoefte hadden om deze miljoenenstad te bezoeken, leek het ons toch wel een ervaring om eens op stand te eten op deze backpackreis. En aangezien we hoorden dat Altje net in Lima aangekomen was om aan haar grote reis te beginnen, hebben we toch een avondje in Lima doorgebracht aan een super de luxe 27 gangen verassingdiner bij La Moreyna van Gastón en Astrid: blijkbaar een begrip hier. We waren in het hostel aan het wachten op Altje tot de jongen van het hostel hoorde waar we heen gingen en vertelde dat je bij elk restaurant in heel Peru te laat kon komen behalve hier. Dus we zijn toch maar alvast gegaan en gelukkig schoof Altje niet veel later ook aan.

Onze outfits matchte niet helemaal met de gelegenheid vanwege onze beperkte keuze die in onze backpacks zit. En we voelden ons een beetje opgelaten door al het personeel wat er rondliep, er zou 180 man werken!! En als je naar de wc wou moest je dit laten weten zodat het eetschema niet in de war zou raken en alle gerechten op de perfecte temperatuur geserveerd zouden worden: een hele beleving!

Het eten was erg lekker en bijzonder! Het begon al met een grapefruitstukje omhuld in witte chocolade, maar zo zacht dat alles smolt in je mond. Hierbij moest je bij elk hapje een slokje nemen van een drank die 12 maanden in een eiken ton had gerijpt en werd geserveerd in een ijsbubbel in een glas. Het ene na het andere mooie creatieve gerechtje kwam met rap tempo op tafel en telkens op fantastisch witte dunne borden waarvan er bij één zelfs heuvels in het bord zaten waar het gerechtje tussen was geplaatst. Een ceviche van avocado, een scheermesje met paarse bloemetjes, cavia die in een gerechtje verwerkt was, een eierdooier die geen eierdooier is maar een passievruchtcakeje met een suikershell; Je merk echt dat het om de hele beleving gaat en dat ze de gerechten tot in de perfectie, tot kunstwerkjes, zijn uitgewerkt.

We hebben heerlijk gegeten, mooi om meegemaakt te hebben, en echt iets wat we niet snel nog eens zouden doen.

Toch... als we de dagen erna weer in lokale tentjes eten voor een paar euro voel ik me meer thuis en is het eten ook om je vingers bij af te likken (met name de caldo gallino en de ceviche) en heb je niet de kans dat je zonder dat je het weet een glas wijn van 25 euro per glas besteld... Dus de komende maanden houden we het maar lekker lokaal, dat past ons een stuk beter!

Tips | Mana hostel in de wijk Miraflores vlak bij de kust. We zijn niet lang geweest maar aardige jongens en relaxte plek | Gastón en Astrid hebben nog een aantal andere restaurants waaronder La Mar, een cevicheria waar je waarschijnlijk ook heerlijk kan eten