32 Sand coaster, sand boarding and sea lions
HUACACHINA | PERU Het lijkt wel of we in een achtbaan zitten! De bestuurder van de buggy, een lokaal mannetje met een licht kromme rug, bierbuik en kale kop manoeuvreert de buggu door de zandduinen van Huacachina met als doel zoveel mogelijk adrenaline op te roepen bij zijn passagiers. We rijden een zandbult over en zien alleen afgrond naar beneden. Ik hou niet zo van achtbanen maar dit was echt super leuk!
In eerste instantie waren we helemaal niet van plan om hier naar Huacachina te komen, maar op aanraden van anderen, omdat we er sowieso langs moesten en om de lange trip naar Huaraz op te breken hebben we toch een stop gemaakt in dit geinige stadje. We zijn 's nachts aangekomen waardoor we nog helemaal niets van de omgeving hadden gezien. Toen we 's ochtends over straat liepen waren we dan ook aardig verbaasd toen we ineens metershoge zandduinen zagen opdoemen op tien meter afstand. Huacachina is volledig omringd door zand, en is zelf enkel een oase in de duinen zoals ik dat vroeger bij Aladin zag. Een oase met in het midden een meertje, wat palmbomen en verder enkele straten met huizen, winkels, restaurants en hostels. Een toeristisch oord vanwege de speciale ligging en omdat je hier kan sandboarden en buggy rijden. In de namiddag zijn we met een grote buggy voor veertien personen over de duinen gesjeesd waarbij je de stad Ica vlakbij ziet liggen met ook in de stad meerdere enorme zandduinen alsof het normale heuvels zijn. Een heel surrealistisch gezicht!
Na een half uur tot een uur in de rollencoaster gezeten te hebben konden we de sand boards onder binden en de duinen af boarden, rollen, of schuiven. Tom stal natuurlijk weer de show door als eerste naar beneden te boarden alsof het super simpel is om te blijven staan. Ik had wat meer moeite en ben zeker wel een aantal keer door het zand gerold te zien aan mijn zandsnor na afloop. Maar na een aantal bergjes ging het toch aardig goed en kon ik al boardend beneden aankomen. Heel tof dat we hier nog even geweest zijn aangezien dit niet overal mogelijk is. De Soesterduinen zijn net wat te miniem om van af te sjoeven.
Paracas en de Ballestas eilanden, ook wel 'poor man's Galapagos islands' genoemd, bleken vlakbij te liggen en vanuit ons hostel konden we onderweg naar het noorden even een vluchtig bezoekje brengen . Een heel toeristisch gebeuren en het was echt enkel met de boot een paar uur langs de verschillende kleine eilanden varen om de vele vogels en andere dieren te bewonderen. En ook al was het snel en hadden we liever met een vissersbootje de hele dag op het water doorgebracht, toch was het wel weer heel tof te zien hoe al deze dieren hier leven in deze prachtige omgeving. Zeehonden die liggen te luieren op de kleine roodkleurige rotseilandje, pinguins die op z'n pinguins over de rotswand rennen en enorme aalscholvers die laag over het water heen zweven. En überhaupt was de kust met zijn grove, ruwe eilanden een mooi gezicht om doorheen te varen.
Meer foto's volgen later...
Tips | hostel Bananas met relaxte binnentuin en aardig personeel is een topplek om te verblijven | bij het hostel zelf kan je alle tours voordelig boeken | iedereen zegt dat je met busmaatschappij Cruz del Sur moet reizen, de prijzen zijn alleen vaak twee of drie keer zo hoog als bij locale maatschappijen, wij hebben tot nu toe alleen nog maar goeie bussen gehad die gelukkig niet vol zitten met toeristen
