21 Ik hoorde m'n hart in m'n hoofd kloppen, maar het was geweldig!

PICO TUNARI | COCHABAMBA | BOLIVIA Ik wordt wakker van de het geflits wat ik door mijn slaapkamerraam heen zie en het harde gedonder buiten. Even dacht ik dat er weer een aardbeving was zoals ik van de week voelde toen ik met Tom aan het skypen was. Gister was het nog een fantastisch mooie blauwe dag, een perfecte dag om de Pico Tunari te beklimmen naar een hoogte van 5030 meter! Vandaag heb ik er niet zo veel vertrouwen in... M'n wekker staat om kwart voor 5 en aangezien m'n iPhone kapot is en ik nog niet gewend ben aan m'n nieuwe Samsung ben ik constant wakker in de angst niet wakker te worden van m'n wekker. Het regent als ik m'n kamer uit kom en de deuren naar de keuken zitten op slot. Geen coca thee, geen yoghurt als ontbijt en geen gebakken eitjes voor op brood voor onderweg... Ik vraag me serieus af of deze dag wel door moet gaan, het begin voorspeld niet heel veel goeds...

Ik ben twintig minuten te vroeg bij de talenschool maar daar weten ze te vertellen dat als t hier in Cochabamba regent het sneeuwt op de bergen hieromheen en dat het vast een fantastische dag gaat zijn. En inderdaad! Het was en fantastische dag! De plek waar we de auto uitstapten om verder te hiken was al op een fantastische plek met enorm veel lama's die in een rijtje achter elkaar aanliepen, een magisch gezicht. We begonnen op 4000 meter wat al behoorlijk hoog is zeker als je nagaat dat wij Nederlanders grotendeels onder zeeniveau leven. En dat is zeker te merken tijdens het hiken. Ik hoor m'n hart in m'n hoofd kloppen en m'n benen worden steeds zwaarder naarmate we dichter bij de top komen. Maar wat een mooi uitzicht met de sneeuw op de toppen, de meren waarin de bergen weer fantastisch reflecteren, de wilde paarden die we tegen komen, de ruïnes van woningen wat ooit mensen hebben geleefd en prachtige groene vergezichten op de weg terug. Eenmaal boven werden we bedolven door wolken die het uitzicht over Cochabamba helaas compleet blokkeerden. Desalniettemin voelde het als een enorme prestatie dat we met z'n vieren boven aan waren gekomen op een hoogte van 5030 meter! De eerste hike van deze reis is en feit en dit smaakt zeker naar meer!

Zondag ben ik met Sanne en Marye de Christo opgelopen, volgens WikiPedia het beklimmen van 2000 traptreden. Na een dag Pico Tunari waren de kuitjes wel zeker even aan het branden maar toch wel even een relaxte zondag zo waarbij we toch nog wat hebben gedaan.

Voor meer fantastische foto's zie: Bolivia | Cocha | Pico Tunari