16 Lamalijkjes op de heksenmarkt en vliegende cavia's op het bord
COCHABAMBA | BOLIVIA Terwijl ik thee aan het drinken ben op het busstation, krijg ik na drie keer bellen Marye te pakken: ze staat 20 meter bij me vandaan! Ik ben aangekomen in haar thuisstad Cochabamba, ook mijn thuisstad voor de komende twee maanden! Heel leuk om te zien wat voor lekker huisje ze hier samen met Ronny heeft, in een fijne wijk en met leuke spulletjes en foto's, echt een thuis! Het eerste weekend heeft Marye me al goed ondergedompeld in de Boliviaanse cultuur. Zo zijn we zaterdag naar de La Cancha geweest. De grootste markt van Zuid-Amerika, en werkelijk ik heb nog nooit zo'n grote markt meegemaakt. Er kwam maar geen eind aan! Heerlijk de verse sinaasappelsap die de Cholita's op straat maken. Het vreemdst op de markt: de heksenafdeling. Een zeer serieuze zaak. De mensen zijn hier verschrikkelijk bijgelovig en hangende lamalijkjes blijken hier geluk te brengen... Als je hier rond loopt hangen ze er in alle soorten en maten. Lijkjes die meer op embryo's lijken, lijkjes met vacht, zonder vacht, groot, klein, wat je maar wenst. De laatste vrijdag van de maand leggen ze ze op iedere hoek van een gebouw en offeren ze ze voor geluk... Wierook en andere offerspullen zijn ook op de markt te koop en er zitten overal waarzeggers met tarotkaarten of cocabladeren die ze lezen. Vrij bizar allemaal! Zondag zijn we ondergedompeld in het caviafestival in een dorp vlakbij, Mallco Rancho, waarbij alles vanzelfsprekend draait om de cavia. De beste cavia van het jaar wordt er uitgekozen en geshowd aan het publiek, er mogen foto's gemaakt worden en er worden handtekeningen uitgedeeld. Er zou ook caviafashion zijn, maar die hebben we helaas gemist. Verderop het festival zagen we ze al liggen, op de grill, in de pan, gepaneerd, met de pootjes omhoog, met de pootjes omlaag, met een tomaat tussen de tandjes, vliegend, zwemmend... Niet echt trekverhogend. Dus we dachten eerst maar even een lokale cocktail te proberen en lekker om ons heen te kijken naar al die opgedofte cholita's met hun wijde rokken, mooie witte hoedjes en twee vlechten in het haar. We vonden onszelf wel een beetje laf als we weg zouden gaan zonder de delicatesse uit te proberen. Toen hij eenmaal op tafel stond verging onze trek compleet en wisten we eigenlijk niet zo goed wat we er mee aan moesten,wat zich uitten door heel veel en hard lachen. En we werden uitgelachen door de tafels om ons heen. Zelfs met een servetje over z'n hoofd konden we hem echt niet opeten. We hebben beide een pootje geprobeerd en hij smaakt wen beetje als kip maar de rest van het arme beestje hebben we in een plastic zakje waar z'n tandjes doorheen staken meegenomen naar huis voor Ronny. Die wou er echter helemaal niet aan beginnen. We kunnen het hem niet kwalijk nemen, de huid en vetlaag waren zo dik en kon je indrukken, echt te vies!
ps. Helaas geen foto's van de heksenmarkt (geen camera mee), maar wel kiekjes van het feestje van Laurie (vriendin van Marye) van zaterdagavond :) Foto's op Bolivia | Cocha | Caviafestival
