top of page
Zoeken

11 Magisch verlichte kleurrijke bergketens en de eerste zoutvlakte

  • Foto van schrijver: berenpraatjes
    berenpraatjes
  • 8 mrt 2015
  • 3 minuten om te lezen

HUMAHUACA & PURMAMARCA | ARGENTINIE In een lokale bus volgeladen met kinderen, vrouwen met kleurrijke rokken, vestjes, hoeden en kousen, en kisten vol perziken en appels ben ik op weg naar Humahuaca. Het zou een half uurtje moeten zijn, maar ik geloof dat we er anderhalf uur over doen. Om de paar honderd meter stoppen we om er locals in of uit te laten op plekken waar enkel een gat in de vangrail aangeeft dat er 'iets' moet zijn. Huizen zie ik echter bijna nergens.. Het stadje Humahuaca is een erg toeristisch stadje maar wel op een gezellige, relaxte manier. Er zijn veel kleurrijke souvenirwinkeltjes en overal zijn hostels te vinden. Ik dacht dat de Quebadra de Humahuaca hier vlak bij in de buurt lag, gezien de naam, maar nadat ik het had nagevraagd bleek het op anderhalf uur rijden te zijn op 4000 meter hoogte genaamd Hornical... Ik was al te laat om een tourtje te boeken, maar met een aardige Argentijnse jongen die als gids fungeerde zijn we meegereden met een super vriendelijk Argentijns stel in een auto die niet helemaal geschikt was voor de rit die we gingen maken... Halverwege begon het te regenen en hagelen waardoor er kleine riviertjes ontstonden op de modder-en steenweg naar boven.. Meerdere keren moest er uitgestapt worden omdat we weer over veel te grote losliggende rotsen waren gereden die de onderkant van de auto flink schampte. Eenmaal boven begon het ook nog te onweren.. Met m'n dunne shirtje, aangezien ik een slecht weer of grote hoogte verwachtte, zijn we naar het uitkijkpunt gelopen. Hoe langer we boven waren hoe meer de zon de gekleurde bergen verlichten en de magie van de berg te voorschijn kwam. De vele opvolgende felle kleuren zorgen voor een vreemde maar prachtige gewaarwording en dat op een hoogte van 4000 meter in een prachtige omgeving! Het verschil van de terugweg met de heenweg had niet groter kunnen zijn. Het late middagzonnetje scheen op de bergen en zorgde voor een mooi licht-schaduwspel en de lama's, guanacas, schapen, geiten en Nederlandse koeien maakte het tot een heel serene omgeving. Ricardo, de Argentijnse chauffeur, neemt een hand vol met cocabladeren die hij in z'n wang verstopt. Ik neem ook een paar blaadjes om te proberen, het schijnt goed tegen hoogteziekte verschijnselen te zijn en iedereen hier heeft het standaard in z'n tas zitten. Ik kauw er half op wat volgens mij niet de bedoeling is. Maar 't is niet vies in elk geval. Misschien dat ik het nog nodig ga hebben op grote hoogte in Chili, Bolivia of Peru? Ook in Purmamarca, een half uurtje ten zuiden van Tilcara, mijn uitvalsbasis, bevinden zich zeer kleurrijke bergen: de bergketen met zeven kleuren genaamd. Ik durf niet te zeggen hoeveel kleuren het daadwerkelijk zijn, maar de felheid ervan zorgen in elk geval voor een mooi plaatje. In tegenstelling tot Humahuaca is dit kleurenspel wel vanuit het dorpje te aanschouwen en kan je een mooie wandeling van een uur maken door de verschillende kleuren bergen. Halverwege ga ik even op een steen zitten te genieten van de grootsheid ervan. Het enige wat ik hoor zijn de tjilpende vogeltjes en een vlieg die af en toe voorbij komt zoeven... Ik ben enorm blij met m'n nieuwe sombrero die ervoor zorgt dat m'n gezicht en in het bijzonder m'n neus niet kunnen verbranden. M'n voeten beginnen wel warm te worden, het is tijd om weer verder te lopen. Over de droogliggende rivier en tussen de cactussen door langs een begraafplaats om vervolgens weer in het gedruis van Purmamarca op het plein te belanden. Hoewel het een heel klein plaatsje is, stukken kleiner dan Tilcara en Humahuaca, zijn hier misschien wel de meeste souvenirwinkeltjes en kraampjes op straat. Aangezien Agentinië niet heel goedkoop is weet ik me in te houden door enkel een paar kleurrijke gympen te kopen. :)

foto 4.JPG

Vanuit Purmamarca kan je ook naar las grandes salinas, een zuidvlakte op 3500 meter hoogte op een uurtje rijden van hier. Wederom over prachtige kronkelwegen met fenomenaal uitzicht. De zoutvlakte zelf was erg mooi, het leek wel op een groot bevroren meer waar op geschaatst kan worden. De combinatie van de geometrische turquase zout-watergeulen en zoutlijnen zorgde voor een mooie diepte in het wit. Dit beloofd wat voor de Salar de Uyuni in Bolivia over een weekje!

Voor foto's zie: Argentinië | Tilcara


 
 
 

BERENPRAATJES 

 
KLEINE BEER IN ZUID - AMERIKA

Een mailtje bij een nieuw verhaal?

Mooi! Nu krijg je een mailtje als ik een nieuw verhaal heb geplaatst!

    © 2023 by NOMAD ON THE ROAD. Proudly created with Wix.com

    bottom of page