​08 De eerste flamingo's en 'lama's' zijn gespot!

VILLA UNION | ARGENTINIE Ik ben weer op het busstation om te vertrekken naar de bewoonde wereld en het is er volkomen verlaten. Het busstation ligt er prachtig bij tussen de rode heuvels. Over een half uur zou de bus naar La Rioja moeten vertrekken maar momenteel is er nog geen lama te bekennen. Dit is vrij typerend voor het stadje, prachtig maar ontoeristisch. Het is er vrij verlaten, en er zijn weinig toeristen wat zowel voordelen als nadelen met zich mee brengt, met name als je niet de beschikking tot een auto hebt. Toen ik hier aankwam op het busstation van Villa Union stond een man met een flyer van zijn Cabañas. Een kamer bij hem en zijn vrouw en kinderen in huis waar ik zou kunnen slapen. Vlakbij het busstation en niet duur en het ziet er prima uit. Een stukje buitenaf met uitzicht op de rode heuvels en met een enorm grappig en schattig meisje die de hele avond met m'n camera heeft lopen spelen en met wie ik muziek heb lopen maken op waterflessen en wijnflessen. :) In het dorp Villa Unión is niet veel te beleven! De parken die zich in de omgeving bevinden zijn echter zeker de omweg waard. Vrijdagochtend werd ik opgehaald door Damien, onze gids, en twee Franse reizigers die ook graag de Laguna Brava met eigen ogen wouden zien. Zeker een nieuw hoogtepuntje in m'n reis en het mooiste was, we waren met z'n drieën de enige toeristen. In drie uurtjes stegen we ongemerkt naar boven de wolken naar de 4400 meter met een herlderblauwe lucht. Naar een meer met erachter een nog hogere bergen op Chileense bodem, naar flamingo's die daar rustig in het water staan te rusten en naar de guanaco, de Argentijnse variant van de lama, die aan het rondrennen en grazen waren op de groene vlaktes die we tegen kwamen. Wat een fantastische wezens, lekker gemoedelijk en rustig staan ze aan de waterrand. Fantastisch!! De weg naar de Laguna Brava was al super, met om het half uur weer een nieuw wereld waar we in belanden qua uitzicht. Het begon met veel groene lage begroeiing naar een wereld zonder begroeiing met grove rode bergen, waarna de bergen allerlei kleuren kregen en zijdezacht leken te zijn met kleine gouden plantjes op de voorgrond en als absolute knaller het laatste uitzicht met de Laguna Brava. Overal konden we een rondlopen en foto's maken en bij de Laguna Brava hebben we denk ik wel dik een uur rondgelopen, ik kon geen genoeg krijgen van het fantastisch mooie uitzicht! Ik was hierheen gegaan omdat hier in de buurt drie nationale parken liggen: Talampaya, ischagualasto en Laguna Brava en ik dacht dat het vanuit Villa Unión makkelijker en goedkoper zou zijn om naar de parken te gaan. Het is echter nog steeds super duur en omdat er bijna geen toeristen zijn is het lastig om mensen te vinden die een auto en gids kunnen delen... Zaterdag zou ik naar Ischigualasto ook wel Valee la Luna genoemd. Om half elf komt de man van mijn cabanas maar me toe dat de tour niet doorgaat omdat hij de auto nodig heeft maar dat ik wel met een vriend van hem mee kan: in de achterbak! Ik kijk ze lachend aan en doe alsof ik het Spaans niet goed begrijp maar ja hoor, ze nemen me mee naar de auto en erachter staat een witte plastic tuinstoel voor in de achterbak, dan kan ik mooi daar op zitten... Ik zeg dat dat echt onmogelijk is, ik zie mezelf al gebogen in de achterbak zitten voor een paar uur zonder mooi uitzicht. Nee ze zagen ook wel in dat dat 'm niet ging worden: deze Nederlander was toch wel erg lang. Ik hoopte met de Fransen mee te kunnen naar Talampaya maar kreeg ze helaas niet te pakken. Dus uiteindelijk werd zaterdag een beetje een baaldag dat alles mislukte, ik heel slecht geslapen had door de meer dan honderd bulten die de muggen over m'n lijf hebben verspreid, en er stonden wel twee fietsen bij de tourist information die gratis meegenomen konden worden alleen beide waren lek en het stadje was in siësta van 1 tot half 6?! Dus even kunnen skypen met Tom en papa en mama wat ook wel even fijn was. Nog geprobeerd om Boer zoekt Vrouw te kijken, maar helaas alleen de eerste vijf minuten met vastlopend beeld gezien en toen heb ik het opgegeven en ben ik een Engelse film met Spaanse ondertiteling gaan kijken om m'n Spaans te verbeteren. Zondag ben ik alsnog 's ochtends naar Talampaya geweest. Enorme rode rotspartijen en gesteenten, tekeningen van de eerste beschavingen in deze omgeving meer dan 2500 jaar geleden en nagemaakte dinosauriërs floreren in het park. Het jammere is dat het park over een afstand van 36 kilometer verdeeld is en je met een tour met gids mee moet. Hierdoor voelde het meer als rondrijden, uitstappen en mooie foto's maken dan dat ik echt het park kon beleven door er uren rond te dwalen. Maar goed, dat is het nadeel als je in je eentje reist en in minder toeristisch gebied bent. Ik kon op deze manier wel mooi om drie uur de bus terug naar La Rioja te pakken om vervolgens door te stomen met de nachtbus naar Salta in het noorden. Voor foto's zie Argentinië | Villa Unión

.