05 De adembenemende Andes
MENDOZA | ARGENTINIE Bergen elkaar verdrukkend in de mooiste kleuren en structuren, eeuwige sneeuw op de hoogste toppen en waterstroompjes die uit het niets lijken te komen. Toen ik met de bus van Valparaiso naar Mendoza ging had ik al een voorproefje gekregen maar met een tour vanuit Mendoza heb ik pas echt mogen genieten van de fantastisch overweldigende natuur hier in de Andes. Voorproefje
Van Valparaiso naar Mendoza moet je de Andes oversteken en tevens de douane langs om van Chili Argentinië in te komen. Hoe verder we de Andes in rijden, hoe hoger de bergen, hoe droger, hoe minder groen in het uitzicht en hoe meer ik geniet! Uit het niets doemt vervolgens een lange rij auto's en bussen op; de douane midden op de Andes. Op een plek waar het absoluut niet vervelend is om even de benen te strekken en even rond te lopen moeten we dik een uurtje wachten voordat we door de douane mogen en vervolgens zijn we in Argentinië! Op een gegeven moment was ik een beetje teleurgesteld omdat we de bergen uitreden en ik Mendoza op de borden zag staan. Ik was even bang dat we er al waren! Maar gelukkig reden we de bergen weer in en mochten we nog een paar uur van het uitzicht genieten :) 9 uur in de bus met dit uitzicht voor 16 euro; ik hoop dat er meer van dit soort ritjes komen! Touren door de Andes Vandaag ben ik meegegaan met een tourtje naar de hoge Andes! Veel in de bus zitten; één groot feest, wat een fantastisch uitzicht, en het houdt maar niet op! Hoe verder we van Mendoza, dat in een oase ligt, weg rijden hoe groter de gevaartes worden en hoe mooier het ook word! We rijden in een vallei met naast ons de bijna droog gevallen rivier en met aan beide kanten enorme bergketens in alle kleuren.
Als eerste stopten we bij een groot blauw meer, aangelegd door dammen zo'n tien jaar geleden. Omdat we op grote hoogte zitten zijn hier geen natuurlijke meren, maar enkel deze mooie helder blauwe nepmeren die niet voor echt onder doen.
Vervolgens zijn we verder gereden naar naar de Inca bridge. Vooraf dacht ik dat het om het gebouw eronder ging, maar dit is pas later gebouwd hotel uit de laat 19e of begin 20e eeuw dat niet veel later door natuurgeweld vernietigd is. Maar het bijzondere was juist de brug die natuurlijk gevormd is door gletsjers en toen het ijs gesmolten was over bleef. Alleen de vele kleuren geel en de vele lijnen erin maken het al fantastisch om naar de kijken, het lijkt wel of het heel zacht is allemaal en je het zo in kan drukken.... Maar het bestaat dus al eeuwen lang en werd, zo ze zeggen, al door de Inca's gebruikt.
Hierna stopten we voor uitzicht op de hoogste berg van de Andes en van het Amerikaanse continent met zijn hoogte van 6962 meter. Wij zijn tot 3200 meter gegaan en hadden mooi uitzicht op het gevaarte met zijn enorme gletsjers. Normaal doet een getraind iemand er 12 tot 18 dagen over om tot de top te komen. Een jaar geleden heeft één of andere gek uit Spanje echter een record gevestigd en heeft het in 1 dag gedaan, 12 uur en nog wat minuten zelfs! Rennend! Ik moet toegeven dat ik op 3200 meter al last had van de combinatie ademenen en snel naar boven lopen, dat wordt dus nog even trainen....
De meeste van de groep gingen hierna nog naar 4000 meter toe met een ander busje. Ik besloot op 3200 meter te blijven en wat rond te lopen in m'n eentje. Heerlijk! Als ik van te voren had geweten dat er zich hostels bevonden, had ik zeker een nachtje gebleven. Wakker worden met zulk uitzicht, een ochtend wandelijk met zonsopkomst, geweldig!
Terwijl we terug rijden naar Mendoza en de zon langzaam iets lager aan de hemel komt te staan komen de kleuren op de Andes nog meer tot leven. Terwijl de helft van de bus inmiddels ligt de slapen maar ik nog wat kiekjes en kan ik alleen maar genieten van het fantastisch magische uitzicht wat ik hier vanuit de bus heb. Nou zeggen foto's meer dan duizend woorden, toch doen de foto's geen recht aan de grooteske schoonheid van de Andes.
Zie voor foto's: Chili | Mendoza
