Een hulpvolle Berlijner: Bruno Champignon. Zijn doel: iedereen blij maken met z'n maretak

BERLIJN | DUITSLAND De bel luid hard door de grote Foodhal heen. Het is tijd voor de laatste ronde dumplings, biertjes, Mexicaanse taco's en Japanse curry. We staan buiten met de kaart van Berlijn die onder gekalkt is door Anne van het Minimalistic hostel met haar favoriete plekjes in Berlijn. 'Wat bedoelde ze ook alweer met dat sterretje, was dat nou die leuke bar die ze noemde?' Een gast met een tak in z'n tas komt op ons af en vraagt waar we naar op zoek zijn. Hij weet nog wel een leuk tentje om een drankje te doen aan de andere kant van de straat. Terwijl we erheen lopen schreeuwt hij ons na. We moeten echt een of andere deur in, die niet voor iedereen zichtbaar is, dat is waar het gebeurd! Hij laat het ons wel even zien. Het kroegje is heerlijk gezellig en relaxt, net een grote woonkamer met allemaal lage banken en lage stoelen en kandelaartjes met kaarsen op tafel. EN een boekenkast die open kan en waar je naar beneden kan. Vanavond lijkt het toch boven het gezelligst te zijn. Bruno doet even een drankje met ons. Hij vertelt dat zijn Duitse achternaam vertaald kan worden als champignon en dat hij een tak in z'n tas heeft zitten zodat hij mensen blij kan maken. Het is namelijk geen normale tak, het is een maretak. Zijn grootste droom; heel Amsterdam blij maken met z'n maretak door op iedere brug in Amsterdam centrum iemand neer te zetten zodat iedereen die het centrum in of uit komt zal moeten zoenen onder een maretak.

Voordat hij weg gaat moeten wij er ook aan geloven. De tas hangt boven onze hoofden en er verschijnt een lach op ons gezicht. "Zie je wel! Ik maak mensen vrolijk!"

Aanraders Berlijn: Minimalistic Hostel (met Anne als host), de wijk Kreuzberg, de food market in de foodhallen donderdagavond, jazzavond in de Neue Heimat, Free walking tours (Alternative en Cold War tour hebben wij gedaan), ontbijten in Le Bon in de wijk Kreuzberg, jungle bar in de wijk Kreuzberg (schijnen er meerdere te zitten)